کد مطلب:33659 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:96

امیرالمومنین (ع) در جای دیگری از نهج البلاغه فرموده اند یكی از خواص یاد كردن خداوند نیز آن است كه دل را نرم می كند، سركشی های آن را فرومی خسباند و رام می نماید:

ان الله سبحانه و تعالی جعل الذكر جلاء للقلوب تسمع به بعد الوقره و تبصر به بعد العشوه و تنقاد به بعد المعانده (خطبه ی 222)

ذكر خداوند مایه ی صفا و جلاء دلهاست، گوش آدمی پس از ذكر

[صفحه 232]

خداوند شنوا می شود، چشم آدمی با یاد خداوند بینا می گردد و دل سركش و معاند با یاد پروردگار رام می شود.

صفحه 232.